Niekiedy wydaje Ci się, że już gorzej być nie może. A jednak. Każdy dzień, to nowe wyzwania, nowe niespodzianki, nowa historia. Sztuką jest szukać tego, co dobre i piękne, chociaż czasami odnosisz wrażenie, że już nic dobrego na chwilę obecną się nie wydarzy. Sztuką jest odnaleźć radość w bardzo małych, a nawet drobnych gestach, sytuacjach, chwilach.
W sumie nie mam sobie w tej kwestii nic do zarzucenia, bo miałam taką zdolność do radości z najmniejszych spraw, ale teraz doceniam to podwójnie. A odrobina spokoju to jest moje spełnienie marzeń. Ostatnio odnoszę wrażenie, że jestem bardziej zmęczona 'głową’ aniżeli ciałem, a co gorsza nie z mojej winy. Nadal walczę z otaczającą mnie toksyczną aurą, ale to nie jest takie proste. Pocieszam się, że na pewno nie jestem sama w takiej sytuacji, z drugiej jeszcze strony mam przewagę tych dobrych, ciepłych, życzliwych z sercem na dłoni ludzi.
Ostatnio łapię się na tym, że prowadząc lekcję śmieję się sama do siebie ! Haha ! Serio 🙂 Kurka wodna, jak ja lubię tych moich uczniów. Czasem posmucę się, bo naproszę się trzy razy, by coś powtórzyli, ale ostatecznie nawiązujemy nić porozumienia. Często bardzo mnie rozbawiają, nieświadomie powodują uśmiech na mojej twarzy. To właśnie takie małe sytuacje, które wpływają na mój nastrój, który ostatnio nie bywał najlepszy. Wokół mam tyle ciepła, dobra i empatii – chce mieć siłę oddać to ze zdwojoną siłą. Wiem, że powoli wracam na stare, dobre tory, Póki co tonę w pracy tej szkolnej, blogowej, a przede wszystkim jako mama na cały etat – zawsze tyle na głowie, a teraz jeszcze więcej.
W tym wszystkim, co nas otacza, pamiętaj, że Twoją najpiękniejszą ozdobą jest Twój uśmiech – oby nigdy nie znikał Ci z twarzy, a jak tak się już zdarzy – niech jest obok Ciebie ktoś, kto na momencie go przywróci!
